Éin av fire drøymer om å gjera som Heine: – Berre å hiva seg ut i det

– Her er utsikt mot fjord og fjell. I Oslo var det utsikt mot eit industriområde, seier Heine Nygard Riise frå Vik i Sogn, medan han ser ut kontorvindauget i Hardanger.

For tre år sidan budde han saman med kona si i Oslo. Men då ho fekk tilbod om jobb vestpå, kom spørsmålet om han kunne få lov til ta jobben sin med seg.

Arbeidsgivaren sa ja.

I dag sit han i eit kontorfellesskap i den vesle bygda Lofthus i Ullensvang, og jobbar med solenergi for Institutt for energiteknikk.

Ein gong i månaden er han nokre dagar innom hovudkontoret i Oslo.

– Det fungerer veldig bra. Det meste av den jobben som eg gjer skjer uansett på dataen.

Stor flyttevilje

I ein ny rapport frå Norce, på oppdrag frå Hardangerrådet, svarar ein fjerdedel av dei som bur i ein bykommune i dag, at dei kunne tenkt seg å flytta til distriktet.

Ein tredjedel av desse meiner at dei kan ta jobben med seg.

– Det ligg eit stort potensial i å legga meir til rette for at folk kan flytta dit dei ønskjer å bu og ta jobben med seg, seier Kåre Hansen, sjefsforskar i Norce.

Han meiner dette gir eit potensial for å tenka nytt om samfunnsutvikling og busetnad.

– Vi snakkar om kanskje hundretusentals arbeidstakarar som kan flytta til ein distriktskommune og jobba derifrå, seier Hansen.

– Nesten religiøse i kor nøgde dei er

I undersøkinga har dei òg intervjua folk som fjernarbeidar og bur i distriktet i dag.

– Dei er utruleg nøgde. Folk er nesten religiøse i måten dei beskriv arbeidssituasjonen sin, fortel sjefforskaren.

Fleire trekkjer fram fridomen til å bu der dei ønskjer, kombinert med spennande jobbar, som ein viktig grunn til trivnaden.

Sosialt fellesskap og kontorplassar

I rapporten har forskarane sett på konkrete tiltak som kan redusera barrierane for å flytta.

Men rapporten peikar også på utfordringar.

– Det kritiske er det sosiale. Nokon vil oppleva å ikkje ha dagleg fysisk kontakt med kollegaer, og kan kjenna på at dei ikkje er ein del av arbeidsmiljøet, seier forskaren.

Løysinga kan vera kontorfellesskap.

– Der ser vi at folk får det sosiale behovet dekka. Dei får kollegaer å ete lunsj med og grobotn nye nettverk, heiter det i rapporten.

Får fleire søkjarar

Men fjernarbeid krev ny tenking hos arbeidsgivarane.

– Dei må organisera verksemda på nye måtar. Bruka meir samhandlingsteknologi og utøva leiing på ein litt annan måte, seier Hansen.

Samtidig kan fleksibilitet vera eit konkurransefortrinn.

– Stillingar som vert lyst ut med større fleksibilitet, får fleire søkjarar, viser forskaren til.

Vil setja planane ut i livet

Hardangerrådet ser store moglegheiter i funna i rapporten.

– Dette betyr mykje for heile Distrikts-Noreg, seier Ann Irene Myrheim, dagleg leiar i Hardangerrådet.

Rådet har fått økonomisk støtte frå fylkeskommunen til å setja i gang med fem konkrete tiltak i rapporten.

– Det første er å få på plass ei oversikt over kontorfellesskap i kommunane våre, fortel rådsleiaren.

– Kvifor er desse funna og tiltaka viktige?

– Hardanger treng kompetanse og arbeidsplassar. Vi har mykje å by på, men treng òg arbeidsplass nummer to for partnaren. Om dei kan ta med seg jobben, er det kjempepositivt, meiner Myrheim.

Har blitt i bygda

Heine Nygard Riise og familien på fire har no budd i Lofthus-bygda i tre år.

– Eg trivst godt. At eg fekk halda fram i jobben, var ein føresetnad for at vi skulle flytta.

For Riise var det viktig å vera ein del av eit kontorfellesskap.

– Det hadde ikkje passa meg å sitta på heimekontor, seier han.

På spørsmål om det er nokre negative sider med fjernarbeid, synest Riise at reisevegen til hovudkontoret 350 km unna ein gong i månaden kan vera litt lang.

– Det er litt seigt frå Lofthus til Oslo, men det går fint.

For dei som har ein draum om å flytta til ein mindre plass, har Riise ei klar oppmoding:

– Det er berre å hiva seg ut i det. Ein veit ikkje korleis det fungerer før ein har prøvd.